Μα ποιος φτιάχνει τέτοιο κρασί σε τέτοια τιμή; Η απάντηση ήταν: «Ο Παναγιωτόπουλος» Ήμουν συνηθισμένος σε μέτρια ή και κακά κρασιά που προσφέρονταν στις δεξιώσεις ξενοδοχείων και μου έκανε λοιπόν αρκετή εντύπωση κι έτσι άρχισα να ψαχουλεύω ώστε να δοκιμάσω και τα ποιοτικότερα κρασιά του.
Από την περιοχή της Μεσσηνίας ήξερα μόνο τον Τσώλη ο οποίος τουλάχιστον τότε, είχε εξαιρετικά κρασιά. Ο Παναγιωτόπουλος δραστηριοποιούταν τότε κυρίως στη Μεσσηνία κι έτσι δεν είχε τύχει να δοκιμάσω ποτέ κάποιο κρασί του. Έχοντας λοιπόν κάμποσο ελεύθερο χρόνο, μιας και η σαιζόν δεν είχε ανοίξει για τα καλά, πήγα στο οινοποιείο του για να γνωρίσω τον ίδιο και τα κρασιά του.
Έτσι κι έγινε, πήγα στο οινοποιείο του και γνώρισα τον ίδιο αλλά και τον εξαιρετικό οινολόγο του Γιάννη Φλεριανό. Δοκιμάζοντας λοιπόν και ακούγοντας και τις τιμές πώλησης ένοιωσα ότι είχα βρει κρυμμένο (οινικό) διαμάντι. Κυρίως για τα ερυθρά όμως. Απ’ τα λευκά του ξεχώριζε όμως η Μαλαγουζιά του, η οποία ήταν (και νομίζω είναι) απ’ τις καλύτερες της εκφράσεις Πανελληνίως. Τα κόκκινα όλα εξαιρετικής σχέσης ποιότητας-τιμής εκτός ίσως από το «36» το οποίο είναι σίγουρα στα 10 καλύτερα κόκκινα κρασιά της Ελλάδας αλλά ακόμη και σήμερα, διαφωνώ, ίσως, λίγο με την τιμή του. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο και θα το δούμε κάποια άλλη φορά. Το ροζέ του ήταν μέτριο τότε όπως μέτριες ήταν και οι συσκευασίες του, κυρίως οι ετικέτες.
Ένας καλός μου φίλος, μόλις είχε ιδρύσει, μια εισαγωγική εταιρία κρασιών και εκείνο το διάστημα έψαχνε να προσθέσει στον κατάλογό του και ένα Ελληνικό κτήμα. Τότε ήταν λοιπόν που του τον σύστησα και αν και είχε τις επιφυλάξεις του στην αρχή δεν άργησε να τοποθετήσει στον κατάλογο της εταιρίας του και το Κτήμα Παναγιωτόπουλος.
Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μάλιστα, έπεισε τον Δημήτρη ότι έπρεπε να αλλάξει ετικέτες και σήμερα πλέον έχει πολύ κομψές ετικέτες, τα σκίτσα των οποίων έχουν φιλοτεχνηθεί από γνωστό ζωγράφο. Ο φίλος μου όμως δεν αρκέστηκε σ’ αυτήν την αλλαγή αλλά τον έπεισε να αλλάξει άρδην και το ροζέ κρασί του και μερικά χρόνια αργότερα το Κτήμα Παναγιωτόπουλος είχε πλέον και ένα πολύ ποιοτικό ροζέ κρασί.
Σήμερα νοιώθω ότι συνέβαλλα κάπως ώστε τα κρασιά του Δημήτρη να διαδοθούν και σε άλλα σημεία της Ελλάδας εκτός από την Μεσσηνία και μου αρέσει πολύ όταν βρίσκω ετικέτες του κτήματος σε γνωστά και καλά εστιατόρια.
Αγαπημένα μου κρασιά από το κτήμα είναι η Μαλαγουζιά, το ροζέ και το Cabernet Sauvignon BIO αλλά και το τσίπουρο που έχει βγάλει τώρα τελευταία!
Ηλίας Αναπλιώτης/ Sommelier
